štěstí

štěstí (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) szczęście

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	štěstí	štěstí
dopełniacz	štěstí	štěstí
celownik	štěstí	štěstím
biernik	štěstí	štěstí
wołacz	štěstí	štěstí
miejscownik	štěstí	štěstích
narzędnik	štěstím	štěstími

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) smůla

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. naneštěstí

związki frazeologiczne:

mít víc štěstí než rozumu • odvážnému štěstí přeje

etymologia:

prasł. *sъčęstьje

uwagi:

źródła: