śreżoga
śreżoga (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. przypominające suchą mgłę rozgrzane powietrze złudnie migoczące w upalny dzień[1]
- (1.2) przest. bot. zgorzel mrozowa, zważenie się liści lub kwiatów na skutek zimna[1][2]
- przykłady:
- (1.1) Grubszy piasek opadł zupełnie; pozostał w powietrzu tylko subtelny, czerwony pył, coś w rodzaju śreżogi, przez którą słońce przeświecało, jak miedziana blacha[3].
- (1.1) Wieczna jest w sercach naszych trwoga, Wszystko nam zda się, jak śreżoga, Jak majaczący w dali ląd[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.2) Frostbrand m[2]
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Słownik języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego
- ↑ 2,0 2,1 Polnisch-Deutsche Taschen-Wörterbuch zum Schul- und Handgebrauch nach den besten Hülfsquellen bearbeitet, 1848, str. 506
- ↑ H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy, rozdział VIII.
- ↑ Wacław Pasławski: „Krytyka: Miesięcznik Społeczny, Naukowy i Literacki”, tom 1, 1899, s. 222.