łęcina

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łęcina (język polski)[edytuj]

łęcina (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łodyga ziemniaka[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) ziemniaki zaś, choć zrazu niezgorzej ruszyły, ledwie okrywały ziemię chudemi łęcinami[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łęt, łętowina
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łęt m, łętowina ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. łęt + -ina
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łęcina” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, T. III, Wiosna, wyd. VI, Gebethner i Wolff, 1925, s. 337.