únik

únik (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) ucieczka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	úník	úníky
dopełniacz	úníku	úníků
celownik	úníku	úníkům
biernik	úník	úníky
wołacz	úníku	úníky
miejscownik	úníku	únících
narzędnik	úníkem	úníky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. uniknout

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: