konsyliarz
konsyliarz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃w̃ˈsɨlʲjaʃ], AS: [kõũ̯sylʹi ̯aš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konsyliarz konsyliarze dopełniacz konsyliarza konsyliarzy / konsyliarzów celownik konsyliarzowi konsyliarzom biernik konsyliarza konsyliarzy / konsyliarzów narzędnik konsyliarzem konsyliarzami miejscownik konsyliarzu konsyliarzach wołacz konsyliarzu konsyliarze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konsylium n, konsyliarzowa ż, konsyliarzówna ż
- przym. konsyliarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. consiliarius < łac. consiliari < consilium, consulere
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: