karnawałowicz
karnawałowicz (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karnawałowicz karnawałowicze dopełniacz karnawałowicza karnawałowiczów celownik karnawałowiczowi karnawałowiczom biernik karnawałowicza karnawałowiczów narzędnik karnawałowiczem karnawałowiczami miejscownik karnawałowiczu karnawałowiczach wołacz karnawałowiczu karnawałowicze depr. M. i W. lm: (te) karnawałowicze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karnawał m
- przym. karnawałowy
- czas. karnawałować, nakarnawałować się, przekarnawałować, rozkarnawałować się
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Karnawał w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 269.