wymyślać od ostatnich

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wymyślać od ostatnich (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [vɨ̃ˈmɨɕlaʨ̑ ˌɔd‿ɔˈstatʲɲix], AS: [vỹmyślać od‿ostatʹńiχ], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• zestr. akc.• wym. warsz.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) bardzo ostro kogoś karcić, używając obelżywych, obraźliwych słów[1]
odmiana:
(1.1) zob. wymyślać, „od ostatnich” nieodm.
przykłady:
(1.1) Niektóre staruszki wymyślały mu od ostatnich, jedna stłukła go kosturem[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wymyślać od najgorszych, rugać od ostatnich
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks związków frazeologicznych w języku polskim
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 628.
  2. ↑ Artur Baniewicz, Smoczy pazur, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wymyślać_od_ostatnich&oldid=7786381”