provokatør
provokatør (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) prowokator
- odmiana:
- (1.1) en provokatør, provokatøren, provokatører, provokatørne
- przykłady:
- (1.1) Betjenten var nødt til at bruge sin pistol mod provokatøren. → Funkcjonariusz był zmuszony użyć swojego pistoletu przeciw prowokatorowi.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. provokation
- czas. provokere
- przym. provokatorisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: