medicin

medicin (język duński)

medicin (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) med. medycyna

(1.2) med. lekarstwo

odmiana:

(1.2) en medicin, medicinen, mediciner, medicinerne

przykłady:

(1.1) Nostradamus studerede i sin ungdom medicin. → Nostradamus w młodości studiował medycynę.

(1.2) Tag din medicin! → Weź (swoje) lekarstwo!

składnia:

kolokacje:

(1.2) at tage medicin

synonimy:

(1.2) lægemiddel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. medicinal, medicinsk

czas. medicinere

rzecz. medicinering w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

medicin (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) medycyna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. medicino, medicinaĵo, medicinisto, medicinistino, jurmedicino, kormedicino

przym. medicina

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. medicina

uwagi:

źródła:

medicin (język szwedzki)

medicin (1.2) i apoteket

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) medycyna

(1.2) lekarstwo

odmiana:

(1.1) en medicin, medicinen

(1.2) en medicin, medicinen, mediciner, medicinerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) hjärtmedicin • hostmedicin

synonimy:

(1.2) läkemedel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. medicinare

przym. medicinsk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: