kakerlakk

kakerlakk (język norweski (bokmål))

kakerlakk (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. karaluch

odmiana:

(1.1) en kakerlakk, kakerlakken, kakerlakker, kakerlakkene

przykłady:

(1.1) Jeg drepte to fete kakerlakker på kjøkkenet i morges. → Dziś rano zabiłem w kuchni dwa tłuste karaluchy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: