gderać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gderać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) pot. narzekać w sposób nużący i męczący
odmiana:
(1.1) koniugacja I lub rzad. koniugacja IX, gderam / gderzę[1][2][3]; lub
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) marudzić, zrzędzić, przest. mantyczyć
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) narzekać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gderacz mos, gderanie n, gderliwość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gderać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gderać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gderać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.