espontáneo

espontáneo (język galicyjski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spontaniczny, odruchowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. espontaneidade ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

espontáneo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [es.pon̦.'ta.ne.o]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spontaniczny, samorzutny, odruchowy

(1.2) dobrowolny, ochotniczy

(1.3) (o roślinach) dziki, naturalny, nieuprawiany

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) (tauromachia, futbol) na korridzie/stadionie: widz, który wyskakuje nagle na arenę/boisko podczas trwania spektaklu

(2.2) (w odniesieniu do zawodu lub działalności) samozwaniec, uzurpator

odmiana:

(1) lp espontáneo m, espontánea ż; lm espontáneos m, espontáneas ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) generación espontánea → samorództwo

synonimy:

(1.1) franco, abierto, desenvuelto

(1.2) voluntario

(1.3) natural

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. espontanearse

rzecz. espontaneidad

przysł. espontáneamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. spontanĕus

uwagi:

źródła: