trwać

trwać (język polski)

wymowa:

IPA: [tr̥faʨ̑], AS: [tr̦fać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) istnieć lub odbywać się przez jakiś czas

(1.2) pozostawać w niezmienionej sytuacji albo pozycji

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		trwać
czas teraźniejszy		trwam	trwasz	trwa	trwamy	trwacie	trwają
czas przeszły	m	trwałem	trwałeś	trwał	trwaliśmy	trwaliście	trwali
	ż	trwałam	trwałaś	trwała	trwałyśmy	trwałyście	trwały
	n	trwałom	trwałoś	trwało
tryb rozkazujący		niech trwam	trwaj	niech trwa	trwajmy	trwajcie	niech trwają
pozostałe formy czas przyszły m będę trwał, będę trwać będziesz trwał, będziesz trwać będzie trwał, będzie trwać będziemy trwali, będziemy trwać będziecie trwali, będziecie trwać będą trwali, będą trwać ż będę trwała, będę trwać będziesz trwała, będziesz trwać będzie trwała, będzie trwać będziemy trwały, będziemy trwać będziecie trwały, będziecie trwać będą trwały, będą trwać n będę trwało, będę trwać będziesz trwało, będziesz trwać będzie trwało, będzie trwać czas zaprzeszły m trwałem był trwałeś był trwał był trwaliśmy byli trwaliście byli trwali byli ż trwałam była trwałaś była trwała była trwałyśmy były trwałyście były trwały były n trwałom było trwałoś było trwało było forma bezosobowa czasu przeszłego trwano tryb przypuszczający m trwałbym, byłbym trwał trwałbyś, byłbyś trwał trwałby, byłby trwał trwalibyśmy, bylibyśmy trwali trwalibyście, bylibyście trwali trwaliby, byliby trwali ż trwałabym, byłabym trwała trwałabyś, byłabyś trwała trwałaby, byłaby trwała trwałybyśmy, byłybyśmy trwały trwałybyście, byłybyście trwały trwałyby, byłyby trwały n trwałobym, byłobym trwało trwałobyś, byłobyś trwało trwałoby, byłoby trwało imiesłów przymiotnikowy czynny m trwający, nietrwający ż trwająca, nietrwająca trwające, nietrwające n trwające, nietrwające imiesłów przysłówkowy współczesny trwając, nie trwając rzeczownik odczasownikowy trwanie, nietrwanie

przykłady:

(1.1) Jak ją ten samochód potrącił na pasach, parę godzin trwało, zanim zrobili prześwietlenie, badania i takie tam.

(1.2) Po tamtej stronie słuchawki trwało milczenie, przerywane lekkim sapaniem.

(1.2) Cóż tam ten tłum dostrzega trwający w zachwyceniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) utrzymywać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. utrwalenie n, trwałość, trwała, trwanie, wytrwanie

czas. przetrwać, wytrwać, dotrwać, potrwać

przym. trwały

przysł. trwale, nietrwale

związki frazeologiczne:

ranny deszcz a babski płacz niedługo trwają

etymologia:

prasł. *trъvati → znosić, cierpieć

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) zgjat
• angielski: (1.1) last; (1.2) last
• arabski: (1.2) واظب, ثبت
• baskijski: (1.1) iraun
• dolnołużycki: (1.1) traś
• duński: (1.1) vare
• esperanto: (1.1) daŭri
• hiszpański: (1.1) durar
• litewski: (1.1) trukti
• łaciński: (1.1) persevero
• niderlandzki: (1.1) duren
• niemiecki: (1.1) dauern; (1.2) dauern
• rosyjski: (1.1) длиться, продолжаться; (1.2) длиться, продолжаться
• ukraiński: (1.1) трива́ти; (1.2) трива́ти
• wilamowski: (1.1) tauyn, taojyt; (1.2) tauyn, taojyt
• wolof: (1.1) yàgg

źródła: