dobitnie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dobitnie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [dɔˈbʲitʲɲɛ], AS: [dobʹitʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
​?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) stanowczo i jasno, często głośno i w obrazowy sposób
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wiktor dobitnie wyraził swój sprzeciw.
(1.1) Trybunał Konstytucyjny jak i sądy administracyjne dobitnie podkreślały w swych orzeczeniach zasadę samodzielności jednostek samorządu terytorialnego i jej ochronę prawną.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dosadnie, stanowczo, wymownie, wyraziście, bez cienia wątpliwości
antonimy:
(1.1) dwuznacznie, niejasno, niezdecydowanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dobijanie n, dobitność ż
przym. dobitny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Magdalena Niziołek Problemy ustroju aglomeracji miejskich, Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., Warszawa 2008, ISBN 978-83-7526-542-2, s. 77
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dobitnie&oldid=8131780”