buksztel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

buksztel (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈbukʃtɛl], AS: [bukštel]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) konstrukcja wspierająca łukowe sklepienie podczas budowy[1]
(1.2) daw. oblężnicza wieża na kołach lub walcach[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. buksztelunek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Bogengestell[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „buksztele” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 193.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 40.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=buksztel&oldid=7831238”