bodór

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bodór (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈbɔdur], AS[bodur] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. ryb. rodzaj harpuna na węgorze
odmiana:
przykłady:
(1.1) Czatował na wielkie węgorze albo nieruchome szczupaki, leżąc długo piersiami na tafli lodowej, ażeby nieomylnym uderzeniem zaostrzonej osęki, bodorem celnym je przebić.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Międzymorze/Przypisy
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. S. Żeromski: Międzymorze