behauen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

behauen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[bəˈhaʊ̯ən]
?/i
znaczenia:

czasownik nieregularny, nierozdzielnie złożony

(1.1) ociosywać, ociosać, ciosać

przymiotnik

(2.1) ciosany, ociosany, ociosany
odmiana:
(1.1)[1] behauen (behaut), behaute, behauen (haben)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) roh behauen • einen Baumstamm / Stein behauen • mit einer Axt behauen • mit einem Hammer behauen
(2.1) behauene Steine
synonimy:
antonimy:
(2.1) unbehauen
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Behauen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. be- + hauen
uwagi:
(1.1) zobacz też: hauenabhauenanhauenaufhauenaushauenbehauendurchhaueneinhauenentzweihauenherrunterhauenhinhauenkaputthauenloshauenniederhauenumhauenverhauenweghauenzerhauenzuhauenzusammenhauen
źródła: