abhauen

abhauen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaphaʊ̯ən]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony

(1.1) odrąbać, odrąbywać, oddzielić, odwalić, odwalać

(1.2) pot. zwiewać, zwiać, uciekać, uciec

(1.3) eduk. pot. odwalać, odwalić, zrzynać, ściągać

odmiana:

(1.1) abhauen (haut ab), haute ab/książk. hieb ab, abgehauen (haben)

(1.2) abhauen (haut ab), haute ab, abgehauen (sein)

(1.3) abhauen (haut ab), haute ab, abgehauen (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) einen Ast / Zweig abhauen • mit einer Axt abhauen

(1.2) von Zuhause abhauen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Abhauen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. ab- + hauen

uwagi:

(1.1) zobacz też: hauen • abhauen • anhauen • aufhauen • aushauen • behauen • durchhauen • einhauen • entzweihauen • herrunterhauen • hinhauen • kaputthauen • loshauen • niederhauen • umhauen • verhauen • weghauen • zerhauen • zuhauen • zusammenhauen

źródła: