ausbrechen

ausbrechen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊsˌbʀɛçn] ​ IPA: [ˌbʀaːχ ˈaʊ̯s] IPA: [ˈaʊ̯sɡəˌbʀɔχn̩]

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) wyłamywać, wyłamać

(1.2) zwracać, zwrócić, zwymiotować

(1.3) wyłamywać się, wyłamać się, uciekać, uciec

(1.4) wybuchać, wybuchnąć (o chorobie, wulkanie itp.)

odmiana:

(1.1-2) ausbrech|en (bricht aus), brach aus, ausgebrochen (haben)

(1.3-4) ausbrech|en (bricht aus), brach aus, ausgebrochen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ausbruch m

związki frazeologiczne:

in Tränen ausbrechen

etymologia:

uwagi:

zobacz też: brechen • abbrechen • anbrechen • aufbrechen • ausbrechen • auseinanderbrechen • durchbrechen • einbrechen • entzweibrechen • erbrechen • hereinbrechen • herausbrechen • herunterbrechen • hervorbrechen • losbrechen • niederbrechen • radbrechen • umbrechen • unterbrechen • verbrechen • wegbrechen • zusammenbrechen

źródła: