unterbrechen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

unterbrechen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʊntɐˌbʀɛçən] ?/i IPA[ˌʊntɐˈbʀaːχ] IPA[ˌʊntɐˈbʀɔçn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) przerywać, przerwać
(1.2) wstrzymywać, wstrzymać
odmiana:
(1.1-2)[1] unterbrech|en (unterbricht), unterbrach, unterbrochen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) abbrechen
(1.2) anhalten
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Unterbrechung ż, Unterbrecher m, Unterbrecherin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: brechenabbrechenanbrechenaufbrechenausbrechenauseinanderbrechendurchbrecheneinbrechenentzweibrechenerbrechenhereinbrechenherausbrechenherunterbrechenhervorbrechenlosbrechenniederbrechenradbrechenumbrechenunterbrechenverbrechenwegbrechenzusammenbrechen
źródła: