einbrechen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

einbrechen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaɪ̯nˌbʀɛçn̩] ?/i IPA[ˌbʀaːχ ˈaɪ̯n] IPA[ˈaɪ̯nɡəˌbʀɔχn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) włamywać się, włamać się
(1.2) wtargnąć
(1.3) (nagle) nastać, rozpocząć się
(1.4) załamać się
(1.5) wyważać, wyważyć, burzyć
odmiana:
(1.1-4)[1] einbrech|en, brach ein, eingebrochen (sein)[2]
(1.5)[1] einbrech|en, brach ein, eingebrochen (haben)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Einbruch m, Einbrecher m, Einbrecherin m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: brechenabbrechenanbrechenaufbrechenausbrechenauseinanderbrechendurchbrecheneinbrechenentzweibrechenerbrechenhereinbrechenherausbrechenherunterbrechenhervorbrechenlosbrechenniederbrechenradbrechenumbrechenunterbrechenverbrechenwegbrechenzusammenbrechen
źródła: