человек

человек (język bułgarski)

transliteracja:

čelovek

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) książk. przest. człowiek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) човек

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. человечество n

przym. человечески

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

человек (język rosyjski)

transliteracja:

čelovek

wymowa:

[ʨɪlɐˈvʲek] ​ ​

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) człowiek

odmiana:

(1.1) lp челове́к, челове́ка, челове́ку, челове́ка, челове́ком, о челове́ке, челове́че!; lm лю́ди, лю́дей/( przest. челове́к), лю́дям/( przest. челове́кам), люде́й, людьми́/( przest. челове́ками), о лю́дях

przykłady:

(1.1) Люди должны дружить. → Ludzie powinni się przyjaźnić.

(1.1) Я не знаю этого человека. → (Ja) nie znam tego człowieka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) человеконенавистничество → mizantropia

synonimy:

(1.1) лицо, личность, особа, индивидуум; lm народ, публика

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. человечина ż, человечек m, человечество n

czas. очеловечивать

przym. человечный, человеческий

przysł. человечно, по-человечески

związki frazeologiczne:

душа-человек → dusza człowiek • как один человек → zgodnie • пожилой человек → osoba w starszym wieku • выходить в люди • человек человеку волк → człowiek człowiekowi wilkiem

etymologia:

prasł. *čelověkъ

uwagi:

• rzeczownik человек zachował formę W. lp: челове́че!
• w przypadkach zależnych lm w połączeniu z liczebnikiem używa się formy человек, np. пять человек, несколько человек, двух человек

źródła: