κωλόφαρδος

κωλόφαρδος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ko.ˈlo.far.ðos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. szczęściarz, szczęśliwiec, farciarz

odmiana:

(1.1) P5: lp κωλόφαρδος m, κωλόφαρδη ż, κωλόφαρδο n; lm κωλόφαρδοι m, κωλόφαρδες ż, κωλόφαρδα n

przykłady:

(1.1) Ο κωλόφαρδος της χρονιάς είναι ένας Κινέζος που έπεσε από τον δέκατο όροφο και επέζησε. → Farciarzem roku jest jeden Chińczyk, który spadł z dziesiątego piętra i przeżył.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) τυχερός, τυχεράκιας

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κωλοφαρδία ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. κώλος + φαρδύς

uwagi:

źródła: