śćmić

śćmić (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. śćmiewać)

(1.1) rzad. osłabić widoczność czegoś

(1.2) daw. stracić wzrok

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		śćmić
czas przyszły prosty		śćmię	śćmisz	śćmi	śćmimy	śćmicie	śćmią
czas przeszły	m	śćmiłem	śćmiłeś	śćmił	śćmiliśmy	śćmiliście	śćmili
	ż	śćmiłam	śćmiłaś	śćmiła	śćmiłyśmy	śćmiłyście	śćmiły
	n	śćmiłom	śćmiłoś	śćmiło
tryb rozkazujący		niech śćmię	śćmij	niech śćmi	śćmijmy	śćmijcie	niech śćmią
pozostałe formy czas zaprzeszły m śćmiłem był śćmiłeś był śćmił był śćmiliśmy byli śćmiliście byli śćmili byli ż śćmiłam była śćmiłaś była śćmiła była śćmiłyśmy były śćmiłyście były śćmiły były n śćmiłom było śćmiłoś było śćmiło było forma bezosobowa czasu przeszłego śćmiono tryb przypuszczający m śćmiłbym, byłbym śćmił śćmiłbyś, byłbyś śćmił śćmiłby, byłby śćmił śćmilibyśmy, bylibyśmy śćmili śćmilibyście, bylibyście śćmili śćmiliby, byliby śćmili ż śćmiłabym, byłabym śćmiła śćmiłabyś, byłabyś śćmiła śćmiłaby, byłaby śćmiła śćmiłybyśmy, byłybyśmy śćmiły śćmiłybyście, byłybyście śćmiły śćmiłyby, byłyby śćmiły n śćmiłobym, byłobym śćmiło śćmiłobyś, byłobyś śćmiło śćmiłoby, byłoby śćmiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m śćmiony, nieśćmiony śćmieni, nieśćmieni ż śćmiona, nieśćmiona śćmione, nieśćmione n śćmione, nieśćmione imiesłów przysłówkowy uprzedni śćmiwszy rzeczownik odczasownikowy śćmienie, nieśćmienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. śćmienie n

czas. ndk. śćmiewać

związki frazeologiczne:

(1.2) śćmić się komuś w oczach

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: