čtení

čtení (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) czytanie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	čtení	čtení
dopełniacz	čtení	čtení
celownik	čtení	čtením
biernik	čtení	čtení
wołacz	čtení	čtení
miejscownik	čtení	čteních
narzędnik	čtením	čteními

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. čtečka ż, čítárna, čítanka, čtenář, čtenářka

czas. číst

przym. čtenářský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: