Przejdź do zawartości

wtorkowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wtorkowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ftɔrˈkɔvɨ], AS: [ftorkovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy wtorkowi; dziejący się we wtorek
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikwtorkowywtorkowawtorkowewtorkowiwtorkowe
dopełniaczwtorkowegowtorkowejwtorkowegowtorkowych
celownikwtorkowemuwtorkowejwtorkowemuwtorkowym
biernikwtorkowegowtorkowywtorkowąwtorkowewtorkowychwtorkowe
narzędnikwtorkowymwtorkowąwtorkowymwtorkowymi
miejscownikwtorkowymwtorkowejwtorkowymwtorkowych
wołaczwtorkowywtorkowawtorkowewtorkowiwtorkowe
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Muszę się pouczyć przed wtorkowym egzaminem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wtorek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wtorkowy&oldid=8288229”