wolnomularz

wolnomularz (język polski)

wolnomularz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌvɔlnɔ̃ˈmulaʃ], AS: [volnõmulaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) członek stowarzyszenia wolnomularskiego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wolnomularz	wolnomularze
dopełniacz	wolnomularza	wolnomularzy
celownik	wolnomularzowi	wolnomularzom
biernik	wolnomularza	wolnomularzy
narzędnik	wolnomularzem	wolnomularzami
miejscownik	wolnomularzu	wolnomularzach
wołacz	wolnomularzu	wolnomularze

przykłady:

(1.1) W Stanach Zjednoczonych mieszka około dwóch milionów wolnomularzy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / zostać wolnomularzem

synonimy:

(1.1) mason

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wolnomularstwo n

forma żeńska wolnomularka ż

przym. wolnomularski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mason
• baskijski: (1.1) masoi, framazon
• bułgarski: (1.1) франкмасон m
• esperanto: (1.1) framasono
• fiński: (1.1) vapaamuurari
• francuski: (1.1) franc-maçon m
• hiszpański: (1.1) francmasón m, masón m
• interlingua: (1.1) mason
• islandzki: (1.1) frímúrari m
• jidysz: (1.1) פֿרײַמײַער m (frajmajer)
• niderlandzki: (1.1) vrijmetselaar m
• niemiecki: (1.1) Freimaurer m
• norweski (bokmål): (1.1) frimurer m
• nowogrecki: (1.1) ελεύθερος τέκτονας m
• slovio: (1.1) Mason (Масон)
• szwedzki: (1.1) frimurare w
• węgierski: (1.1) szabadkőműves
• włoski: (1.1) massone m

źródła: