winić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

winić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvʲĩɲiʨ̑], AS[vʹĩńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) przypisywać komuś winę; oskarżać kogoś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Winił sąsiada za wszystkie swoje niepowodzenia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) winić kogoś • winić za coś • winić o coś
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. winienie n, winowajca mos, przewinienie n, obwinienie n, obwinianie n, wina
czas. obwiniać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: obwiniać
źródła: