windykator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

windykator (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, działająca w imieniu i na zlecenie wierzyciela, na podstawie upoważnienia, pełnomocnictwa, która wykonuje wszelkie, dozwolone prawem, czynności zmierzające do odzyskania należności od dłużnika
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. windykacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: