wiederholt

wiederholt (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ponowny, powtórny

odmiana:

(1.1) st. wyższy wiederholter; st. najwyższy wiederholtesten

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der wiederholte	die wiederholte	das wiederholte	die wiederholten
	mieszana	(k)ein wiederholter	(k)eine wiederholte	(k)ein wiederholtes	keine wiederholten
	mocna	wiederholter	wiederholte	wiederholtes	wiederholte
Gen.	słaba	des wiederholten	der wiederholten	des wiederholten	der wiederholten
	mieszana	(k)eines wiederholten	(k)einer wiederholten	(k)eines wiederholten	keiner wiederholten
	mocna	wiederholten	wiederholter	wiederholten	wiederholter
Dat.	słaba	dem wiederholten	der wiederholten	dem wiederholten	den wiederholten
	mieszana	(k)einem wiederholten	(k)einer wiederholten	(k)einem wiederholten	keinen wiederholten
	mocna	wiederholtem	wiederholter	wiederholtem	wiederholten
Akk.	słaba	den wiederholten	die wiederholte	das wiederholte	die wiederholten
	mieszana	(k)einen wiederholten	(k)eine wiederholte	(k)ein wiederholtes	keine wiederholten
	mocna	wiederholten	wiederholte	wiederholtes	wiederholte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) eine wiederholte Aufforderung • zum wiederholten Mal/Male

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wiederholung ż

czas. wiederholen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: