wicekrólewski

wicekrólewski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z wicekrólem lub wicekrólestwem, dotyczący wicekróla lub wicekrólestwa

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wicekrólewski		wicekrólewska	wicekrólewskie	wicekrólewscy	wicekrólewskie
dopełniacz	wicekrólewskiego		wicekrólewskiej	wicekrólewskiego	wicekrólewskich
celownik	wicekrólewskiemu		wicekrólewskiej	wicekrólewskiemu	wicekrólewskim
biernik	wicekrólewskiego	wicekrólewski	wicekrólewską	wicekrólewskie	wicekrólewskich	wicekrólewskie
narzędnik	wicekrólewskim		wicekrólewską	wicekrólewskim	wicekrólewskimi
miejscownik	wicekrólewskim		wicekrólewskiej	wicekrólewskim	wicekrólewskich
wołacz	wicekrólewski		wicekrólewska	wicekrólewskie	wicekrólewscy	wicekrólewskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wicekrólestwo n, wicekról mos, wicekrólowa ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) místokrálovský
• słowacki: (1.1) miestokráľovský
• węgierski: (1.1) alkirályi

źródła: