vandal
vandal (język angielski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /ˈvændəl/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) wandal
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
vandal (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) wandal
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik vandal vandalové dopełniacz vandala vandalů celownik vandalovi / vandalu vandalům biernik vandala vandaly wołacz vandale vandalové miejscownik vandalovi / vandalu vandalech narzędnik vandalem vandaly
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. vandalština ż, vandalství, Vandal, vandalka
- przym. vandalský
- przysł. vandalsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
vandal (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Vandal m, vandalstvo n, vandalizmus m, vandalčina ż
- przym. vandalský
- przysł. vandalsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 465.