ukwiecić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ukwiecić (język polski)[edytuj]

ktoś ukwiecił (1.1) budynek
ogrodnik ukwiecił (1.2) ogród
wymowa:
IPA[uˈkfʲjɛ̇ʨ̑iʨ̑], AS[ukfʹi ̯ėćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. kwiecić, ukwiecać)

(1.1) przyozdobić w kwiaty
(1.2) obsadzić kwiatami
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kwiat m, kwietnik m, kwiaciarz m, kwiaciarka ż, kwiaciareczka ż, kwiaciarnia ż, kwiaciarenka ż, kwiecień m, ukwiecenie n, ukwiecanie n, kwiecenie n, kwitnienie n, zakwitnięcie n, zakwitanie n
czas. kwiecić ndk., ukwiecać ndk., kwitnąć ndk., zakwitać ndk., zakwitnąć dk.
przym. kwiatowy, kwietny, kwiaciarski, kwietniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: