tvrdý
tvrdý (język czeski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) twardy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik tvrdý tvrdá tvrdé tvrdí tvrdé tvrdá dopełniacz tvrdého tvrdé tvrdého tvrdých celownik tvrdému tvrdé tvrdému tvrdým biernik tvrdého tvrdý tvrdou tvrdé tvrdé tvrdá wołacz tvrdý tvrdá tvrdé tvrdí tvrdé tvrdá miejscownik tvrdém tvrdé tvrdém tvrdých narzędnik tvrdým tvrdou tvrdým tvrdými stopień wyższy tvrdší przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n mianownik tvrdší tvrdší dopełniacz tvrdšího tvrdší tvrdšího tvrdších celownik tvrdšímu tvrdší tvrdšímu tvrdším biernik tvrdšího tvrdší tvrdší wołacz tvrdší tvrdší miejscownik tvrdším tvrdší tvrdším tvrdších narzędnik tvrdším tvrdší tvrdším tvrdšími stopień najwyższy nejtvrdší przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n mianownik nejtvrdší nejtvrdší dopełniacz nejtvrdšího nejtvrdší nejtvrdšího nejtvrdších celownik nejtvrdšímu nejtvrdší nejtvrdšímu nejtvrdším biernik nejtvrdšího nejtvrdší nejtvrdší wołacz nejtvrdší nejtvrdší miejscownik nejtvrdším nejtvrdší nejtvrdším nejtvrdších narzędnik nejtvrdším nejtvrdší nejtvrdším nejtvrdšími
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
tvrdý (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) twardy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik tvrdý tvrdá tvrdé tvrdí tvrdé dopełniacz tvrdého tvrdej tvrdého tvrdých celownik tvrdému tvrdé tvrdému tvrdým biernik tvrdého tvrdý tvrdú tvrdé tvrdých tvrdé miejscownik tvrdom tvrdej tvrdom tvrdých narzędnik tvrdým tvrdou tvrdým tvrdými stopień wyższy tvrdší przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik tvrdší tvrdšia tvrdšie tvrdší tvrdšie dopełniacz tvrdšieho tvrdšej tvrdšieho tvrdších celownik tvrdšiemu tvrdšej tvrdšiemu tvrdším biernik tvrdšieho tvrdší tvrdšiu tvrdšie tvrdší tvrdšie miejscownik tvrdšom tvrdšej tvrdšom tvrdších narzędnik tvrdším tvrdšou tvrdším tvrdšími stopień najwyższy najtvrdší przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik najtvrdší najtvrdšia najtvrdšie najtvrdší najtvrdšie dopełniacz najtvrdšieho najtvrdšej najtvrdšieho najtvrdších celownik najtvrdšiemu najtvrdšej najtvrdšiemu najtvrdším biernik najtvrdšieho najtvrdší najtvrdšiu najtvrdšie najtvrdší najtvrdšie miejscownik najtvrdšom najtvrdšej najtvrdšom najtvrdších narzędnik najtvrdším najtvrdšou najtvrdším najtvrdšími
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) mäkký
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: