tvora

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tvora (język litewski)[edytuj]

wymowa:
IPA[t̪voːˈrɐ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) płot[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aptvaras m, užtvara ż
czas. tverti
przym. tvirtas
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) spokrewnione z pol. twarz[2][3]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „tvora” w: Dabartinės lietuvių kalbos žodynas, praca zbiorowa, pod red. Juozasa Balčikonisa [et al.], Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla, Wilno 1954.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „twarz” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 587.
  3. Hasło „*tvarь” w: Rick Derksen, Etymological dictionary of the Slavic inherited lexicon, Brill, Leiden 2008, ISBN 978-90-04-15504-6, s. 500-501.

tvora (slovio)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
твора
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) stwór, twór
odmiana:
(1.1) lm tvoras
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: