turkmeński

turkmeński (język polski)

wymowa:

IPA: [turkˈmɛ̃j̃sʲci], AS: [turkmẽĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Turkmenów lub do Turkmenistanu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język urzędowy Turkmenistanu; zob. też język turkmeński w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	turkmeński		turkmeńska	turkmeńskie	turkmeńscy	turkmeńskie
dopełniacz	turkmeńskiego		turkmeńskiej	turkmeńskiego	turkmeńskich
celownik	turkmeńskiemu		turkmeńskiej	turkmeńskiemu	turkmeńskim
biernik	turkmeńskiego	turkmeński	turkmeńską	turkmeńskie	turkmeńskich	turkmeńskie
narzędnik	turkmeńskim		turkmeńską	turkmeńskim	turkmeńskimi
miejscownik	turkmeńskim		turkmeńskiej	turkmeńskim	turkmeńskich
wołacz	turkmeński		turkmeńska	turkmeńskie	turkmeńscy	turkmeńskie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	turkmeński
dopełniacz	turkmeńskiego
celownik	turkmeńskiemu
biernik	turkmeński
narzędnik	turkmeńskim
miejscownik	turkmeńskim
wołacz	turkmeński

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) turkmeńskojęzyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turkmenia ż, Turkmenistan m, Turkmen m, Turkmeńczyk m, Turkmenka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Turkmen; (2.1) Turkmen
• azerski: (2.1) türkməncə
• baskijski: (1.1) turkmenistandar; (2.1) turkmenera
• białoruski: (1.1) туркменскі
• czeski: (1.1) turkmenský; (2.1) turkmenština ż
• farerski: (1.1) turkmenskur
• francuski: (1.1) turkmène; (2.1) turkmène m
• hiszpański: (1.1) turcomano, turkmeno; (2.1) turcomano m, turkmeno m
• kataloński: (1.1) turcman
• koreański: (2.1) 투르크멘어
• łotewski: (1.1) turkmēņu, turkmēnisks; (2.1) turkmēņu valoda ż
• niemiecki: (1.1) turkmenisch; (2.1) Turkmenisch n
• rosyjski: (1.1) туркменский
• słowacki: (1.1) turkménsky; (2.1) turkménčina ż
• szwedzki: (1.1) turkmenisk, turkmenistansk; (2.1) turkmeniska w
• turecki: (2.1) Türkmence
• ukraiński: (1.1) туркме́нський
• węgierski: (1.1) türkmén; (2.1) türkmén

źródła: