trzeźwiuteńki

trzeźwiuteńki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌṭʃɛʑvʲjuˈtɛ̃ɲci], AS: [ṭšeźvʹi ̯utẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. zdrobn. od: trzeźwy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trzeźwiuteńki		trzeźwiuteńka	trzeźwiuteńkie	trzeźwiuteńcy	trzeźwiuteńkie
dopełniacz	trzeźwiuteńkiego		trzeźwiuteńkiej	trzeźwiuteńkiego	trzeźwiuteńkich
celownik	trzeźwiuteńkiemu		trzeźwiuteńkiej	trzeźwiuteńkiemu	trzeźwiuteńkim
biernik	trzeźwiuteńkiego	trzeźwiuteńki	trzeźwiuteńką	trzeźwiuteńkie	trzeźwiuteńkich	trzeźwiuteńkie
narzędnik	trzeźwiuteńkim		trzeźwiuteńką	trzeźwiuteńkim	trzeźwiuteńkimi
miejscownik	trzeźwiuteńkim		trzeźwiuteńkiej	trzeźwiuteńkim	trzeźwiuteńkich
wołacz	trzeźwiuteńki		trzeźwiuteńka	trzeźwiuteńkie	trzeźwiuteńcy	trzeźwiuteńkie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: