trumma

trumma (język szwedzki)

trumma (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bęben

czasownik

(2.1) bębnić

odmiana:

(1) en trumma, trumman, trummor, trummorna (2) att trumma, trummar, trummade, trummat, trumma!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

bromstrumma • att slå (på) trumman → bić (uderzać) w bęben

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trummis

związki frazeologiczne:

att slå på stora trumman

etymologia:

uwagi:

źródła: