sprzeniewierzyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sprzeniewierzyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌspʃɛ̃ɲɛˈvʲjɛʒɨʨ̑], AS[spšńevʹi ̯ežyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) przywłaszczyć powierzone sobie cudze mienie

czasownik zwrotny sprzeniewierzyć się

(2.1) dopuścić się zdrady[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Przedstawiciel handlowy sprzeniewierzył pieniądze firmy.
(2.1) Sprzeniewierzył się linii partyjnej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przywłaszczyć, zdefraudować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sprzeniewierzenie n, sprzeniewierzanie n, sprzeniewierca mos
czas. sprzeniewierzać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sprzeniewierzyć się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.