samolibost

samolibost (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) samozadowolenie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	samolibost	samolibosti
dopełniacz	samolibosti	samolibostí
celownik	samolibosti	samolibostem
biernik	samolibost	samolibosti
wołacz	samolibosti	samolibosti
miejscownik	samolibosti	samolibostech
narzędnik	samolibostí	samolibostmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. samolibec m

przym. samolibny, samolibý

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. samolibý + -ost

uwagi:

źródła: