rusznica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rusznica (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. hist. ręczna broń palna o długiej lufie[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikrusznicarusznice
dopełniaczrusznicyrusznic
celownikrusznicyrusznicom
biernikrusznicęrusznice
narzędnikrusznicąrusznicami
miejscownikrusznicyrusznicach
wołaczrusznicorusznice
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rusznikarz m
przym. rusznicowy, rusznikarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) czes.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rusznica” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rusznica” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=rusznica&oldid=8173581”