rohatyniec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rohatyniec (język polski)[edytuj]

rohatyniec (2.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. wojsk. żołnierz walczący rohatyną[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ent. chrząszcz posiadający róg na głowie
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(2.1) Samice rohatyńca składają jaja w koronach drzew.
składnia:
kolokacje:
(2.1) japoński rohatyniec dwurożnyrohatyniec borneańskirohatyniec garbarzrohatyniec herkulesrohatyniec malajskirohatyniec nosorożecrohatyniec słoniowy
synonimy:
(1.1) rosochacz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rohatyna ż, rohatyńcowate lm nmos
przym. rohatyński
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes.[3]
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rohatyniec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rohatyniec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Rohatyniec” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.