regelwidrig

regelwidrig (język niemiecki)

wymowa:

wymowa austriacka

IPA: [ˈʀeːɡl̩ˌviːdʀɪç]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) praw. wbrew regułom, niezgodnie z zasadami, niewłaściwy, niepoprawny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der regelwidrige ein regelwidriger regelwidriger	die regelwidrige eine regelwidrige regelwidrige	das regelwidrige ein regelwidriges regelwidriges	die regelwidrigen regelwidrigen regelwidrige
Gen.	słaba mieszana mocna	des regelwidrigen eines regelwidrigen regelwidrigen	der regelwidrigen einer regelwidrigen regelwidriger	des regelwidrigen eines regelwidrigen regelwidrigen	der regelwidrigen regelwidrigen regelwidriger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem regelwidrigen einem regelwidrigen regelwidrigem	der regelwidrigen einer regelwidrigen regelwidriger	dem regelwidrigen einem regelwidrigen regelwidrigem	den regelwidrigen regelwidrigen regelwidrigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den regelwidrigen einen regelwidrigen regelwidrigen	die regelwidrige eine regelwidrige regelwidrige	das regelwidrige ein regelwidriges regelwidriges	die regelwidrigen regelwidrigen regelwidrige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Regelwidrigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: