regelrecht

regelrecht (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈʀeːɡl̩ˌʀɛçt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawidłowy, zgodny z regułą

(1.2) pot. dosłowny, prawdziwy

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der regelrechte ein regelrechter regelrechter	die regelrechte eine regelrechte regelrechte	das regelrechte ein regelrechtes regelrechtes	die regelrechten regelrechten regelrechte
Gen.	słaba mieszana mocna	des regelrechten eines regelrechten regelrechten	der regelrechten einer regelrechten regelrechter	des regelrechten eines regelrechten regelrechten	der regelrechten regelrechten regelrechter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem regelrechten einem regelrechten regelrechtem	der regelrechten einer regelrechten regelrechter	dem regelrechten einem regelrechten regelrechtem	den regelrechten regelrechten regelrechten
Akk.	słaba mieszana mocna	den regelrechten einen regelrechten regelrechten	die regelrechte eine regelrechte regelrechte	das regelrechte ein regelrechtes regelrechtes	die regelrechten regelrechten regelrechte
stopień wyższy (Komparativ) regelrechter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der regelrechtere ein regelrechterer regelrechterer die regelrechtere eine regelrechtere regelrechtere das regelrechtere ein regelrechteres regelrechteres die regelrechteren regelrechteren regelrechtere Gen. słaba mieszana mocna des regelrechteren eines regelrechteren regelrechteren der regelrechteren einer regelrechteren regelrechterer des regelrechteren eines regelrechteren regelrechteren der regelrechteren regelrechteren regelrechterer Dat. słaba mieszana mocna dem regelrechteren einem regelrechteren regelrechterem der regelrechteren einer regelrechteren regelrechterer dem regelrechteren einem regelrechteren regelrechterem den regelrechteren regelrechteren regelrechteren Akk. słaba mieszana mocna den regelrechteren einen regelrechteren regelrechteren die regelrechtere eine regelrechtere regelrechtere das regelrechtere ein regelrechteres regelrechteres die regelrechteren regelrechteren regelrechtere
stopień najwyższy (Superlativ) regelrechtest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der regelrechteste ein regelrechtester regelrechtester die regelrechteste eine regelrechteste regelrechteste das regelrechteste ein regelrechtestes regelrechtestes die regelrechtesten regelrechtesten regelrechteste Gen. słaba mieszana mocna des regelrechtesten eines regelrechtesten regelrechtesten der regelrechtesten einer regelrechtesten regelrechtester des regelrechtesten eines regelrechtesten regelrechtesten der regelrechtesten regelrechtesten regelrechtester Dat. słaba mieszana mocna dem regelrechtesten einem regelrechtesten regelrechtestem der regelrechtesten einer regelrechtesten regelrechtester dem regelrechtesten einem regelrechtesten regelrechtestem den regelrechtesten regelrechtesten regelrechtesten Akk. słaba mieszana mocna den regelrechtesten einen regelrechtesten regelrechtesten die regelrechteste eine regelrechteste regelrechteste das regelrechteste ein regelrechtestes regelrechtestes die regelrechtesten regelrechtesten regelrechteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Regel + recht

uwagi:

źródła: