recluta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

recluta (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[re.ˈklu.ta]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. rekrut
(1.2) w wojsku: ochotnik
(1.3) w odniesieniu do żołnierza: nowicjusz
(1.4) (Wenezuela) osoba, która rekrutuje[1]

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) w wojsku: ochotniczka
(2.2) w odniesieniu do żołnierza: nowicjuszka
(2.3) rekrutacja, rekrutowanie
(2.4) (Wenezuela) rocznik rekrutów z poboru[1]

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od reclutar
(3.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od reclutar
odmiana:
(1) (2) lm reclutas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) reclutador
(2.4) reclutamiento
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. reclutar
rzecz. reclutamiento m, reclutador m
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. reclutar
uwagi:
źródła:

recluta (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. rekrut
(1.2) przen. nowicjusz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. reclutamento m
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. recluta
uwagi:
źródła: