prabucki
prabucki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik prabucki prabucka prabuckie prabuccy prabuckie dopełniacz prabuckiego prabuckiej prabuckiego prabuckich celownik prabuckiemu prabuckiej prabuckiemu prabuckim biernik prabuckiego prabucki prabucką prabuckie prabuckich prabuckie narzędnik prabuckim prabucką prabuckim prabuckimi miejscownik prabuckim prabuckiej prabuckim prabuckich wołacz prabucki prabucka prabuckie prabuccy prabuckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Prabuty nmos, prabucianin m, prabucianka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 240.