polisa
polisa (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) urz. dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia; zob. też polisa w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polisa polisy dopełniacz polisy polis celownik polisie polisom biernik polisę polisy narzędnik polisą polisami miejscownik polisie polisach wołacz poliso polisy
- przykłady:
- (1.1) W polskim systemie podatkowym nie ma bodźców dla klientów do zakupu polis, w tym ubezpieczeń na życie[1].
- składnia:
- (1.1) polisa na + B.
- synonimy:
- (1.1) polisa ubezpieczeniowa, ubezpieczenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zaświadczenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) insurance policy, policy
- duński: (1.1) forsikringspolice w, police w
- hiszpański: (1.1) póliza ż
- nowogrecki: (1.1) ασφαλιστήριο n
- rosyjski: (1.1) по́лис m
- ukraiński: (1.1) по́ліс m
- źródła:
- ↑ Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański (red.), System finansowy w Polsce, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Andrzej Markowski, Radosław Pawelec, Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-242-7.
- ↑ Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.
- ↑
Hasło „polisa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
