pola

pola (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔla], AS: [pola]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) lp D., lm M. B. W. zob. pole

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

pola (język chorwacki)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) pół

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pola (esperanto)

morfologia:

pol•a

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) polski

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	pola	polaj
akuzativo	polan	polajn

przykłady:

(1.1) Ĉu vi konas la polan konstitucion? → Czy znasz polską konstytucję?

składnia:

kolokacje:

(1.1) pola lingvo • Pola Popola Respubliko

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polio, polo, polino, Polujo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pola (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) pot. chodzić ze sobą, mieć romans

(1.2) pot. kolegować się

odmiana:

(1) att pola, polar, polade, polat, pola! ; pres. part. polande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. polare, polande

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: