pobrudzić

pobrudzić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brudzić)

(1.1) uczynić brudnym

czasownik zwrotny dokonany pobrudzić się (ndk. brudzić się)

(2.1) pobrudzić (1.1) siebie samego

(2.2) zostać pobrudzonym (1.1)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ubrudzić, zabrudzić, zanieczyścić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pobrudzenie n, brud mrz, brudzenie n

czas. brudzić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: brudzić

(2.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: brudzić się

• czeski: (1.1) pošpinit
• słowacki: (1.1) pošpiniť

źródła: