brudzenie

brudzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od brudzić

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	brudzenie
dopełniacz	brudzenia
celownik	brudzeniu
biernik	brudzenie
narzędnik	brudzeniem
miejscownik	brudzeniu
wołacz	brudzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niebrudzenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zabrudzenie n, brud mrz, brudasek mzw, brudownik mrz, brudas mos

czas. ubrudzić, brudzić ndk., zabrudzić dk., nabrudzić dk., pobrudzić dk., przybrudzić dk., wybrudzić dk.

przym. brudny

przysł. brudno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) бруднення n

źródła: